Arbeidsongevallen

Op 24 maart 2016 heeft het Grondwettelijk Hof een arrest (51/2016) uitgesproken over de prejudiciële vraag betreffende een eventuele discriminatie van de werkgever van een “leerjongen” in beroepsopleiding in het kader van het stelsel van de beroepsopleiding ingevoerd door een besluit van de Vlaamse overheid.

Werkgevers van “leerjongens” worden immers niet beschouwd als werkgevers en kunnen zich dus niet beroepen op de burgerrechtelijke immuniteit ingeval er zich een arbeidsongeval voordoet. De werknemer kan tegen hen dus een vordering instellen met het oog op een schadeloosstelling.

Het Hof oordeelde dat het stelsel niet discriminatoir is en steunt hiervoor op de aard van de immuniteitsregeling bij arbeidsongevallen en op de bevoegdheidsverdeling tussen de federale staat en de Vlaamse Gemeenschap.

Wat betreft de immuniteitsregeling bij arbeidsongevallen, herhaalt het Hof de dubbele gegrondheid ervan: deze regeling is enerzijds bedoeld om de werknemer te beschermen tegen een professioneel risico en anderzijds om de sociale vrede binnen de bedrijven te handhaven. Als socialezekerheidsregeling is het dus gerechtvaardigd om de voordelen ervan te beperken tot de personen die tot de regeling bijdragen (wat niet het geval is van werkgevers van leerjongens).

Dit arrest heeft een aanvullend belang in de mate dat het het evenwicht behoudt tussen de bevoegdheden van de federale staat en de Vlaamse Gemeenschap: daar waar de federale staat bevoegd is inzake sociale zekerheid, is de Vlaamse Gemeenschap bevoegd inzake de opleiding.